Interview Anouschka Ploeger (roze) en Iko van Elburg (blauw)

Vraag 1: Vertel wie je bent en wat je kwijt wilt van je zelf en je familie!

A: Anouschka Ploeger (1973), ik ben geboren in Amsterdam en heb nog een zusje (1976). Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 12 jaar was. Mijn moeder sjoelde destijds in de kerk ‘de Opgang’ in Amsterdam-Osdorp en leerde later Jaap kennen. Wij zijn naar Uitdam verhuisd en in 1993 zijn zijgetrouwd. Jaap en Tiny Ploeger sjoelden in Amsterdam bij EASV en eind 1993 ben ik meegegaan en ook gaan sjoelen tot begin 1997. Bij EASV heb ik Iko leren kennen. Daarna lang ertussen uit geweest door werk, verhuizing en 4 kinderen gekregen. Sinds 2017 woon ik samen met Iko en kruipt het sjoelbloed waar het niet gaan kan, dus in 2021 weer begonnen met sjoelen.

I: Iko van Elburg (1968), ik kom uit een groot gezin met in totaal 5 kinderen, waarvan ik de oudste ben. Ik ben geboren in Amsterdam en heb ook 10 jaren in Zeeland gewoond. Mijn vader Fred (80 jaar inmiddels) is jaren lang voorzitter geweest van EASV in Amsterdam en ook begonnen in ‘de Opgang’ waar Tiny (zie boven) ook sjoelde. Hij sjoelt overigens al bijna 30 jaar niet meer. Ik woon nu samen met Anouschka en 3 van haar 4 kinderen, zelf heb ik ook nog een dochter sinds 2003.

Vraag 2: Heb je een baan?

A: Ja, ik werk als senior hoofdanalist bloedafname bij het Centraal Diagnostisch Laboratorium in het Amsterdam UMC, locatie VUmc.

I: Ja, ik werk als senior administratief medewerker bij het ministerie van Justitie en Veiligheid en doe dat met veel plezier.

Vraag 3: Hoe ben je er toe gekomen om te gaan sjoelen?

A: Mijn moeder, Tiny Ploeger, sjoelt al heel erg lang en ik ben er bijna mee opgegroeid. Zij heeft destijds Jaap Ploeger meegenomen naar sjoelen en beiden sjoelen nu bij Zaanstad. Thuis sjoelden wij ook regelmatig, voornamelijk met Oud & Nieuw. Bij EASV heb ik een paar jaar gesjoeld en ben
noodgedwongen gestopt, omdat ik het niet kon combineren met werken en mijn gezin. Inmiddels zijn de kinderen groter en heb ik het sjoelen met veel plezier weer opgepakt.

I: Via mijn vader (zie 1), ik had een ernstige voetbalblessure en hij vroeg me of ik eens mee wilde
naar sjoelen. Thuis sjoelden wij vroeger ook vaak, op een oude Homas bak. Na mijn eerste bezoek
(eind 1988) ben ik feitelijk niet meer weg geweest, al heb ik bij meerdere clubs gespeeld. Ik heb in bijna 34 jaar geleerd dat sjoelen meer is dan zomaar een spelletje. Het is in meerdere opzichten topsport en er zijn diverse facetten waarop je kunt trainen om jezelf sportief te verbeteren. En naast het sjoelen zelf weet ik intussen ook erg veel van het organiseren van wedstrijden etc. Ik heb 30 jaar bestuurservaring, op alle niveaus binnen de ANS, en ben vooral actief (geweest) als wedstrijdleider en–administrateur. Ook ben ik 21 jaar penningmeester van EASV geweest. Ik vind het leuk om alles bij te houden en ben dol op het verzamelen van leuke of gekke sjoelitems. In 2021 vond ik het welletjes bij EASV en besloot ik me meer op het (ontspannen) sjoelen en het sociale aspect te gaan richten.
Zodoende ben ik bij Aalsmeer terecht gekomen, waar nog echt een “verenigingsgevoel” heerst.
Anouschka is daarbij ook weer gaan sjoelen en zo is dit nu ons tweewekelijkse uitje. Superleuk!

 

 

 

Op de foto Anouschka op het dak van het Leonardo hotel in Amsterdam (19 hoog) waar we bij plus 2 graden (dus niet op blote voeten) een leuke sjoelmiddag hadden op alternatieve bakken. 

 

 

 

Vraag 4: Buiten het sjoelen heb je dan nog andere hobby’s?

A:Naast het sjoelen heb ik als actieve hobby, hardlopen en met name lange afstanden. Momenteel ben ik aan het trainen om de halve marathon van Amsterdam in oktoberweer te kunnen lopen. Wandelen in de bossen/op het strand of mooie plekjes opzoeken in Nederland met het gezin is ook heerlijk om te doen. Verder lees ik graag op mijn e reader of ben ik aan het haken of breien. Wat dat betreft ben ik een bezig bijtje.

I: Niet heel actief in de zin van “doen”, maar ik houd ervan om naar topsport te kijken (voornamelijk voetbal). Verder wandel ik graag in de natuur, daarvan komt een mens heerlijk tot rust. Met een fulltime baan en groot gezin is dat soms wel prettig…In mijn bestuurstijd stopte ik veel energie in het
organiseren van sjoelen, dat kun je ook als een extra hobby zien.

Vraag 5: Hou je van muziek?

A: Ja ik hou heel erg van muziek. Ik heb niet echt een specifiek genre wat ik mooi vind. Ik luister naar Leonard Cohen, maar ook Metallica, Norah Jones of een mix van een bepaald jaartal/periode, heel divers dus. Sinds mijn tienerjaren ben ik groot fan van George Michael door de diversiteit van zijn liedjes.

I: Jazeker! De radio staat thuis (of in de auto) vaak aan en ik heb nog een verzameling Cd’s liggen die ik regelmatig draai. Geen specifieke voorkeur, maar het liefst een mix van hedendaagse (pop)muziek en wat ouder (jaren ’80 en ’90).

Vraag 6: Wat vind je van het hedendaagse leven?

A: Helaas is er veel narigheid in de wereld. De huidige maatschappij is hard en als je iets wilt bereiken dan komt het niet aangewaaid. Dit is ook wat wij thuis aan de kinderen proberen mee te geven, dat je niets cadeau krijgt. Tegelijkertijd is het heel belangrijk om naast de dagelijkse verplichtingen en beslommeringen leuke dingen te ondernemen en vooral te genieten en dankbaar te zijn voor wat je hebt.

I: Tja, hier kan ik een opstel over schrijven…er is afgelopen jaren natuurlijk heel veel gebeurd waarbij er een beroep werd gedaan op verantwoordelijkheden van de mens, en op het incasseringsvermogen. Laat ik zeggen dat ik bepaalde mensen hierdoor beter heb leren kennen, dit is
niet altijd een voordeel geweest. Maar: het leven is feitelijk een feest, al moet je zelf de slingers ophangen. Genieten is zo belangrijk, daar probeer ik wel aan te werken want de tijd vliegt.

Vraag 7: Ga je wel eens op vakantie?

A: Door omstandigheden ben ik weinig op vakantie geweest met de kinderen. Sinds Iko en ik samen zijn, gaan we wel op vakantie. In april 2019 zijn we met de kinderen voor het eerst naar het buitenland, Tsjechië, geweest (verjaardag + sjoeltoernooi) en keken de kinderen hun ogen uit toen ze
echte bergen zagen. Sindsdien proberen we om steeds naar een ander stukje van Europa te gaan. Eind van dit jaar gaan we met de kinderen voor het eerst vliegen naar Kreta, dat wordt een beleving op zich denk ik.

I: De laatste jaren te weinig, door omstandigheden, maar dit jaar (2022) pakken “we” de draad weer op. De kinderen hebben hier weinig ervaring mee dus we proberen ze wat van de wereld te laten zien. Voorlopig alleen Europa, later wellicht nog daar buiten.

Vraag 8: Als je een grote prijs zou winnen, wat zou je daar mee gaan doen?

A: Eigenlijk heb ik geen idee wat ik met een grote prijs zou gaan doen. Ik ben opgevoed door blij en dankbaar te zijn met wat je hebt, count your blessings. Het lijkt mij leuk om bijvoorbeeld een mooie, verre reis te kunnen maken en de kinderen te kunnen laten studeren. Ik ben niet materialistisch
ingesteld…

I: Het feit dat je hier mag leven en (hopelijk) gezond bent, is op zich al een heel grote prijs. Dat is helaas niet iedereen gegeven. Maar als het om een geldprijs zou gaan, dan zou ik niet ineens heel anders gaan doen of leven. Ik zou wat leuke dingen gaan doen, of reizen maken, maar ook geld opzij
zetten voor b.v. de kinderen voor later, of een deel schenken aan een goed doel.

Vraag 9: Als je op de plek zou zitten van de koningin, wat zou je doelstelling zijn!

A: Mijn doelstelling zou het creëren van een harmonieuze samenleving zijn, maar dat is een utopie. Zo veel mensen zo veel verschillen en kijk naar wat je van elkaar kunt leren in plaats van naar de tekortkomingen. Als koningin zou ik ervoor willen zorgen dat iedereen is voorzien in de basisbehoeften, dak boven je hoofd/eten en drinken/ scholing.

I: Lastig en erg onrealistisch…maar ik vind het belangrijk dat er geen ongelijkheid is en dat mensen elkaar echt dienen te respecteren, om samen te kunnen leven in deze wereld. Helaas is men te vaak geneigd om naar de verschillen tussen mensen en rassen te kijken, maar dat vind ik zinloos. Focus op de overeenkomsten en op wat ons bindt. Maar ik denk dat iedere “koning” dat wel zou willen…

Vraag 10: Hou je van humor?

A: Ja gelukkig wel. Een leven zonder humor zou echt saai zijn.

I: Echt wel. Een dag niet gelachen….maar dat wil niet zeggen dat ik de hele dag in een deuk lig. Ik ben in principe een serieus persoon die zich verantwoordelijk voelt voor wat ie doet, maar vind het ook belangrijk om zaken soms wat “luchtig” te benaderen en thuis nemen we elkaar regelmatig op de hak. Maar er zijn vele soorten humor, iedereen heeft zo zijn/haar voorkeur.

Vraag 11: Tenslotte, heb je zelf nog iets toe te voegen wat hier niet gevraagd is en dat je kwijt wilt?

A: Wat ik nog kwijt wil en kennelijk bijzonder is, is dat ik altijd sjoel op blote voeten. Geen idee waarom ik dat doe, maar dat deed ik al toen ik nog bij EASV sjoelde. De één sjoelt staand, een ander zittend en ik op blote voeten .

I: Ja. Ik heb afgelopen jaren geleerd dat veel mensen oordelen over zaken waar ze eigenlijk te weinig kennis van hebben. Of waar ze zich niet mee moeten bemoeien. Het voordeel is wel dat je hierdoor precies weet wie je wel en wie je niet kunt vertrouwen. Is het vertrouwen bij mij eenmaal geschaad,
dan komt dat niet snel weer terug.
Verder vind ik – zoals reeds gemeld – dat we ons vooral moeten richten op de overeenkomsten en niet moeten kijken naar verschillen. Ieder mens is uniek, niemand is hetzelfde.

                                                                                                                                                            Op de foto Iko op het WK 2017 in Frankrijk, tijdens de voorronde, hier straalt ook het internationale karakter van het sjoelen vanaf.

 

Maar b.v. bij het sjoelen is het fantastisch om allerlei mensen vanuit verschillende achtergronden of culturen, samen aan de bak te zien. Want dat is tenslotte wat ons allen bindt: samen wedstrijden sjoelen, ongeacht het niveau of de afkomst. Ik vind het heel leuk om daar een (verbindende) rol in te spelen, b.v. als wedstrijdleider. Ik heb dat altijd met plezier gedaan op de sjoelclub, bij de selectiewedstrijden of op de NK’s of WK’s.
En ik hoop dat nog jaren te kunnen blijven doen. Want ondanks mijn “grillige”sjoelcarrière (staan - zitten – staan – zitten – staan – goed scoren – slecht scoren – goed scoren – slecht scoren – goedscoren) is dit nog steeds 1 van de leukste dingen om je vrije tijd mee te vullen: samen sjoelen.